இயக்குநராகவும் சாதனை படைத்த விஜய நிர்மலா

நன்றி குங்குமம் தோழி

செல்லுலாய்ட் பெண்கள்-64
 
பெண்களின் சாதனைகள் பொதுவாகவே சமூகத்தின் கண்களுக்குப் புலப்படுவதே இல்லை. நடிகை விஜய நிர்மலாவைப் பொறுத்தவரை அவரது திரையுலகப் பங்களிப்பு நடிப்பதோடு மட்டும் முற்றுப் பெற்று விடவில்லை. ஒரு பெண்ணாக அவரது சாதனை என்று குறிப்பிட வேண்டுமானால் அது அவர் இயக்கிய படங்களின் எண்ணிக்கையே. 47 படங்களை இயக்கியதன் மூலம் 2002 ஆம் ஆண்டில் கின்னஸ் ரெக்கார்ட் புத்தகத்திலும் இடம் பெற்ற மாபெரும் சாதனைப் பெண்மணி என்ற அளவில் முதலிடம் வகிக்கிறார்.

ஆம்! உலக அளவில் வேறு எந்தப் பெண்ணும் இதுவரை செய்ய முடியாத சாதனைப் பட்டியல் அது. இதில் தெலுங்கில் மட்டுமே 44 படங்கள்; தமிழில் ஒன்றும் மலையாளத்தில் இரண்டுமாக மொத்தம் 47 படங்கள். உடனே அவர் இயக்கிய படங்களின் தரங்களைப் பற்றிய விமர்சனங்களில் இறங்கி விட வேண்டாம்.

எந்த ஒரு வெள்ளிவிழா பட இயக்குநர்கள் இயக்கிய படங்களின் தரத்திற்குச் சற்றும் குறைவான படங்களை ஒன்றும் அவர் இயக்கி விடவில்லை. நாயக நடிகைகள் உச்சத்தில் இருக்கும்போது அவர்களின் ஒவ்வோர் அசைவுக்கும் அளிக்கப்படும் மதிப்பும் விளம்பரமும் அவர்களின் சாதனைகளுக்கு ஏன் அளிக்கப்படுவதில்லை என்ற கேள்வியைக் கேட்டுக் கொண்டோமென்றால் வேறு எந்த கேள்விக்கும் இடமிருக்காது.

தமிழ், தெலுங்கு, மலையாளத் திரைப்படங்கள் என மூன்று தென்னிந்திய மொழிகளிலுமாக இவர் நடித்து முடித்த படங்களின் எண்ணிக்கை இருநூறுக்கும் மேல். அது மட்டுமல்லாமல் பத்மாலயா ஸ்டுடியோ, விஜய கிருஷ்ணா மூவீஸ் மற்றும் சின்னத்திரை நிறுவனமான பத்மாலயா டெலி பிலிம்ஸ் போன்ற நிறுவனங்களின் நிர்வாகியாகவும் தெலுங்குத் திரையுலகில் சாதனைப் பெண்மணியாகவும் திகழ்ந்திருக்கிறார்.

நடிகை, இயக்குநர், திரைக்கதையாசிரியர், தயாரிப்பாளர், ஸ்டூடியோ நிர்வாகி, தொலைக்காட்சித் தொடர் தயாரிப்பாளர் என பன்முகத்திறன் மிக்கவராக திரைத் தொழிலின் நுட்பம் அறிந்தவராக அறுபதாண்டு காலத்துக்கும் அதிகமாகத் திரையுலகில் இயங்கியவர். திரைப்படத் தயாரிப்பு தொடர்பான பல அமைப்புகளிலும் அங்கம் வகித்தவர்.

 தனது 75வது வயதில் கடந்த ஜூன் 27 அன்று ஹைதராபாத்தில் மாரடைப்பால் மறைந்த விஜய நிர்மலா எனும் மாபெரும் சாதனையாளருக்கு முதற்கண் இரங்கல்களும் அஞ்சலியும். இத்தொடரில் அவரைப் பற்றி அஞ்சலிக் கட்டுரை எழுத நேரும் என கனவிலும் நினைத்ததில்லை.

சிறு வயது முதலே தொடங்கிய திரைப்படங்களுடனான பயணம்விஜய நிர்மலாவின் தந்தை தன் பணியின் பொருட்டு ஆந்திரத்திலிருந்து சென்னைக்கு இடம் பெயர்ந்தவர். அவர் பணியாற்றியது விஜயா வாஹினி ஸ்டுடியோவில் திரைப்படங்கள் சார்ந்த தொழிலில். பிப்ரவரி 20, 1944ல் பிறந்தவர் நிர்மலா. ஆம், அதுதான் அவருக்குப் பெற்றோர் இட்ட பெயர்.

நிர்மலாவின் பிறப்பும் வளர்ப்பும் சென்னையிலேயே நிகழ்ந்தது. தெலுங்கைத் தாய்மொழியாகக் கொண்ட குடும்பம் என்றாலும் சென்னையின் பள்ளிப்படிப்பும் சூழலும் அவருக்குத் தமிழையும் சேர்த்தே கற்பித்தன. தந்தை திரைப்படத் துறையில் பணியாற்றியதால், சிறு வயது முதலே அவற்றுடனான ஊடாட்டம் தொடங்கி விட்டது நிர்மலாவுக்கு. 6 வயது சிறுமியாக இருந்தபோதே டி.ஆர்.மகாலிங்கம் - எஸ்.வரலட்சுமி இணைந்து நடித்த ‘மச்சரேகை’ தமிழ்த் திரைப்படத்தில் சிறு வயது ஜூனியர் மகாலிங்கமாக, ஆண் குழந்தை வேடமேற்று நடித்தார்.

நிர்மலாவின் திரையுலகப் பயணம் ஒரு தமிழ்த் திரைப்படத்தின் மூலமே தொடங்கியது. இப்படம் 1950ல் வெளியாகி நல்ல பெயரையும் பெற்றுத் தந்தது நிர்மலாவுக்கு. மீண்டும் ஒரு தெலுங்குப் படத்தில் நடிக்கும் வாய்ப்பு 1956ல் தேடி வந்தது. தந்தையாரின் ஆலோசனையின் பேரில் அப்படத்தில் நடிக்க நிர்மலாவும் தயாரானார். என்.டி.ராமாராவ் - அஞ்சலி தேவி போன்ற நட்சத்திரங்கள் நடித்த ’பாண்டுரங்க மகாத்மியம்’ படத்தில் சிறு வயது பாலகிருஷ்ணனாகத் தோன்றினார். இப்படம் 1957ல் வெளியானது.

இதற்கிடையில் நிர்மலாவின் புகைப்படங்கள் கொண்ட ஆல்பம் ஒன்று குடும்ப நண்பர் ஒருவரின் கண்களில் தென்பட, இவ்வளவு களையான முகவெட்டும், துறுதுறுப்பும், குறும்பு கொப்பளிக்கும் கண்களும் கொண்ட இந்தச் சிறுமிக்கு எதிர்காலத்தில் திரைத்துறையில் பிரகாசமான எதிர்காலம் இருக்கிறது என்பதை உணர்ந்து, அந்த ஆல்பத்தை எடுத்துச் சென்று வேறு சிலரின் பார்வைக்கும் கொடுத்தார்.

அது மலையாளத் திரையுலகின் ஒளிப்பதிவாளரும் இயக்குநருமான ஏ. வின்சென்ட் பார்வைக்குச் சென்று சேர்ந்தது. நிர்மலாவை பின்னர் நேரில் பார்த்த வின்சென்ட், தான் இயக்கும் ‘பார்கவி நிலையம்’ மலையாளப் படத்தின் நாயகியாக நடிக்கும் வாய்ப்பினை அளித்தார்.

வைக்கம் முகம்மது பஷீரின் கதை நாயகியானார்.1964 நவம்பரில் வெளியான ’பார்கவி நிலையம்’ வைக்கம் முகம்மது பஷீரின் ‘நீல வெளிச்சம்’ சிறுகதையைத் தழுவி எடுக்கப்பட்ட படம். படத்துக்கான திரைக்கதையையும் பஷீரே எழுதி அளித்திருந்தார். கருப்பு வெள்ளையில் அற்புதமானதோர் காதல் படம், ஆனால் அது திகிலூட்டும் பேய்ப் படமாகவே இன்று வரை சுட்டப்படுகிறது. வின்சென்ட்டின் காமிரா சுழன்றடிக்கும் காற்றாகப் பல காட்சிகளில் தோன்றும். பிரேம் நசீர், மது என இரட்டைக் கதாநாயகர்கள். நசீர் இசைக் கலைஞராகவும் மது எழுத்தாளராகவும் தோன்றினார்கள்.

இளமையான அழகு கொஞ்சும் நிர்மலா, பார்கவிக் குட்டியாக அற்புதமான நடிப்பை வெளிப்படுத்தியதன் மூலம் நட்சத்திர நடிகையாகவும் மாறினார். மலையாளத்தில் அறிமுகம் அழகாகவே அமைந்தது நிர்மலாவுக்கு. நிரந்தரமான பெயர் மாற்றமும் இப்படத்தில் நிகழ்ந்தது.

ஏற்கனவே தெலுங்குத் திரையுலகில் நிர்மலா என்ற பெயரில் ஒரு நடிகை இருந்தார். (அவர் தமிழிலும் ‘ஒரு ஊர்ல ஒரு ராஜகுமாரி’ படத்தில் பாக்கியராஜின் பாட்டியாக நடித்த சீனியர் நிர்மலா). அந்த நேரத்தில் வெண்ணிற ஆடை திரைப்படமும் தயாராகி வெளியாகக் காத்திருந்தது. அப்படத்திலும் ஒரு நிர்மலா அறிமுக நடிகையாக நடித்திருந்தார்.

ஒரே நேரத்தில் இரு நிர்மலாக்கள் அறிமுகமாகும்போது ஏற்படும் பெயர்க் குழப்பத்தைத் தவிர்க்கும் பொருட்டு இவர் விஜய நிர்மலா ஆனார்; அவர் அறிமுகமான படத்தின் பெயருடனே வெண்ணிற ஆடை நிர்மலாவாக நிலைத்தார். தெலுங்குத் திரையுலகில் சில காலம் நீரஜா என்னும் பெயரில் விஜய நிர்மலா அறிமுகமானாலும் அந்தப் பெயர் நீடிக்கவில்லை. இறுதிவரை விஜய நிர்மலாவாகவே தொடர்ந்தார்.

மலையாள மொழி இவருக்குத் தாய்மொழி இல்லை. மலையாளத்தில் நாயகியாக அறிமுகமான பத்தாண்டுகளுக்குள் அங்கும் தன் அழுத்தமான முத்திரையைப் பதித்து, சில சாதனைகளையும் உருவாக்கத் தவறவில்லை. இவர் நடித்து 1965ல் வெளியான ‘கல்யாண ராத்ரியில்’ படம் தான் மலையாளத்தின் வயது வந்தோர்க்கான சான்றிதழ் பெற்று வெளியான முதல் படம்.

அதேபோல, 1974ல் விஜய நிர்மலாவின் இயக்கத்தில் வெளியான ‘கவிதா’ படத்தின் மூலம் மலையாளத் திரையுலகின் முதல் பெண் இயக்குநர் என்ற பெருமையையும் பெற்றார். பின்னர் இதே படத்தைத் தெலுங்கிலும் கிருஷ்ணாவை கதாநாயகனாக்கி, இறுதிக் காட்சிகளுக்கு வேறு வடிவம் கொடுத்து இயக்கி, தயாரித்து வெளியிட்டார்.

இரு மொழிகளிலும் இப்படம் இவருக்கு நல்ல பெயரை சம்பாதித்துக் கொடுத்தது. இதற்குப் பிறகுதான் நடிகை ஷீலா ‘யக்ஷ கானம்’ படம் மூலம் இயக்குநர் அவதாரம் எடுத்தார். இதே படத்தை தெலுங்கில் ‘தேவுடு கெலிச்சது’ என்று விஜய நிர்மலாவும் இயக்கினார் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

எங்க வீட்டுப் பெண்ணாக உரிமையுடன் தமிழுக்கு வந்தவர்1950ல் வெளியான விஜயா வாஹினியின் தயாரிப்பான ’சௌகார்’ தெலுங்குப் படம், மீண்டும் 1965ல் புதிய ஒப்பனை பூசிக் கொண்டு அவர்களின் தயாரிப்பாகவே ‘எங்க வீட்டுப் பெண்’ என்று வெளியானது. இப்படத்தில் நாயகியாக விஜய நிர்மலா அறிமுகமானார்.

ஒரு அறிமுக நாயகியாக அல்லாமல், அனுபவம் மிக்க நடிகையாக பண்பட்ட நடிப்பையும் வெளிப்படுத்தியிருந்தார். 60களுக்கே உரிய குடும்ப உறவுகளை மையப்படுத்திய கதை ஜெயிக்கவே செய்தது. ‘சிரிப்புப் பாதி அழுகை பாதி சேர்ந்த்தல்லவோ மனித ஜாதி’, ‘இயற்கை அன்னை தந்ததெல்லாம் எல்லோர்க்கும் சொந்தமடா’, ‘கால்களே நில்லுங்கள்’, ‘கார்த்திகை விளக்கு திருக்கார்த்திகை விளக்கு’ போன்ற அற்புதமான பல பாடல்களைக் கொண்ட படம். இன்றைக்கும் பாடல்கள் காட்சிகளை நினைவூட்டிக் கொண்டிருக்கின்றன.

 அடுத்த படம் ‘சித்தி’ விஜய நிர்மலாவின் இன்னொரு பரிமாணத்தை வெளிப்படுத்தியது. இளம் கல்லூரி மாணவியாக, தாயை இழந்த தம்பி, தங்கை களுக்குப் பொறுப்புள்ள மூத்த சகோதரியாக சித்தியின் மீது அன்பைப் பொழியும் மகளாக, சித்தியின் சகோதரனை தாய் மாமனாக ஏற்று அவனையே காதலனாகவும் வரித்துக் கொண்டு அவனுக்காகத் தியாகங்களை மேற்கொள்பவளாகப் பல அவதாரங்களை அவர் எடுக்க வேண்டியிருந்தது. ‘சந்திப்போமா... இன்று சந்திப்போமா?’ பாடல் அக்காலக் காதலர்களின் ரகசியத் தூதனுப்பும் சூசகப் பாடல்.

வாயாடிப் பெண்ணாக வரிந்து கட்டியவர்

‘பணமா பாசமா’ படத்தின் இலந்தைப்பழ வண்டிக்காரப் பெண், தமிழில் அதுவரை அவர் ஏற்று நடித்த எல்லா வேடங்களையும் தூக்கி விழுங்கி விட்டாள். எல்.ஆர். ஈஸ்வரி பாடிய ‘எலந்தப் பயம்’ பாடல் பட்டிதொட்டியெங்கும் விஜய நிர்மலாவை ‘அலேக்’ நிர்மலாவாகக் கொண்டு சேர்த்தது. இன்றைய தலைமுறைக் குழந்தைகளும் கூட தொலைக்காட்சி சானல்கள் நடத்தும் பாட்டுப் போட்டிகளில் தவறாமல் தேர்ந்தெடுத்துப் பாடும் உற்சாகம் மிக்க ஒரு பாடல் அது.

அவர் ஏற்ற மங்களகரமான, குடும்பப்பாங்கான, அமைதியான வேடங்களை எல்லாம் அது காலி செய்து விட்டது. இன்றைக்கும் தமிழில் விஜய நிர்மலா என்றால் அது ’எலந்தப் பயம்’ பாடல் காட்சியையும் துடுக்குத்தனமும் துறுதுறுப்பும் மிகுந்த அந்தக் கதாபாத்திரத்தையுமே மனக்கண் முன் கொண்டு வந்து நிறுத்தும். இதற்குப் பின்னரும் பல படங்களில் அவர் நடித்திருந்தாலும் எலந்தப் பயத்தை அவை எட்டிக்கூட பிடிக்க முடியவில்லை. இயல்பாகவே அம்மாதிரியான வாயாடிப் பெண் பாத்திரம் அவருக்குப் பொருந்திப் போயிற்று.

‘உயிரா மானமா’ படத்திலும் ஏறக்குறைய வாயாடிப் பெண்தான். ‘சவ்வால்ல்லே சமாளி... தனிச்சு நின்னு துணிச்சலோடு சமாளி’ என்று எல்.ஆர்.ஈஸ்வரி இவருக்காகப் பாடுவார். ஜெய்சங்கருடன் இணைந்து நடித்த அந்த டூயட் பாடலும் அக்காலத்தில் மிகப் பிரசித்தம். குரலில் குழைவைச் சேர்த்துக் கொண்டு, ‘வயசிருக்கு மனசிருக்கு பவிசிருக்கு... வயசு வந்த சின்னக்குட்டி எதிரெருக்கு... சவ்வால்லே... முடிஞ்சா சமாளி...’ என்று ஈஸ்வரி பாட, விஜய நிர்மலாவும் ஜெய்யும் ஆட... அது முற்றிலும் வேறு ரகம்.

‘ஞான ஒளி’ படத்திலும் மிகக் குறைந்த நேரமே தோன்றினாலும் மிக நிறைவானதொரு பாத்திரம். எலியும் பூனையுமான நாயகனும் நாயகியும் எந்த நேரமும் எதிரும் புதிருமாக அடாவடித்தனமாகச் சீறிக் கொண்டாலும், காதல் என்ற ரசவாதம் மிக ரகசியமாக அவர்களுக்குள் பற்றிக் கொள்வதும் இரவு நேரத்தில் திருட்டுத்தனமாக இருவரும் சந்தித்துக் கொள்வதும், வீட்டின் ஓட்டுக்கூரை மீது அமர்ந்து பாடும் ‘அம்மாக்கண்ணு சும்மாச் சொல்லு ஆசை இல்லையோ... என் மேல் ஆசை இல்லையோ....’ அனைவரையும் கவர்ந்த ரசமான காதல் அனுபவம். அதற்குள் சட் சட்டென்று கல்யாணம், பிரசவம், அதில் பிள்ளையைப் பெற்றுப் போட்டு விட்டு நாயகி மரணம் என்று அவருக்கான காட்சிகள் மிக விரைவாக ஓடிக் கடந்து விடும்.