அடர்ந்த கானகமதில்
அச்சத்தின் இருள்சூழ
அலையும் எண்ணம் கொடிய மிருகம் -ஆசை
அழகு பெண்ணுரு பேய்!அமைதி பாதை தேடும்அன்பு மனம் நாடும்ஆனந்த திருவடி கண்டேன்மயில் முதுகில் ஏறிவந்துமலரொளி முகமருள் விசாகன்!முருகனென் சிந்தை கொண்டான்உருகு தமிழ் சந்தம் தந்தான்பருகும் அமுது தமிழ் பருகிடபெருகும் ஞானச்சுடர் வேல்தந்தான்கருத்தில் நின்றோதும் குமாரகுருஉருமாறி முதுமை தேறிபருவகால மாலை கொண்டான்!பருத்த வீரத்தோள் தழுவபெருத்த தனமுடைய வள்ளிக்குறத்தி விரும்பி வந்தாள்!சிறப்புபேர் ஊர் கொண்டான்சிங்கார கொடி கொண்டான்சிற்றிதழில் முத்தமிழ் கொண்டான்சிலையென மனை கொண்டான்கலையென துணை கொண்டான்பாயும் வேலும் ஆறும் பாதமதில் பாம்பும் கொண்டான்போர்ப்படை வீரநடையால்பகை வளர்த்து மோதியபத்மாசூரனை வாகை கொண்டான்!சின்னஞ்சிறு பாலன் வேலன்சிவனுக்கு போதித்த குருநாதன்செந்தூர் கடலோரம் நின்றருள்செய்யும் கந்தா குகனேசெந்தமிழ் தலைவா இறைவாசித்தர் மனமாளும் சிவபாலாசெய்யாள் மருகா அருகாசெய்யோன் உருவே திருவேசெவ்வாய் பதியே மதியேசற்குணசீலா முருகா பணிந்தோம்!வளம் தரும் வாழ்வுவள்ளல் வடிவேலன் அருளஆறெழுத்து மந்திரத்தால்ஆறுமுகனை தினம் பாடு!அருணகிரி நோய் தீர்த்துநால்வகை கவி தந்தான்!அல்லல்படும் துயர் தீரஅற்புதமூலிகை முருகன்அடுத்தபிறவி அடைத்துஎடுத்தபிறவிப் பயன் தருவான்!விஷ்ணுதாசன்